Projecten

In 2022 schafte St. Mary's Hospital in Drobo, Ghana, een nieuw röntgenapparaat aan. Het oude apparaat was kapot en daarmee konden geen diagnoses meer gesteld worden. Het apparaat dat ze nu hebben is een slimme machine. Deze kan namelijk zelf diagnoses als tuberculose en Covid-19 stellen. Een grote vooruitgang in de tropen, aangezien er groot tekort is aan radiologen om diagnoses te stellen. In St. Mary's draait het apparaat inmiddels naar volle tevredenheid.

Positief is dat de leverancier van de röntgen uit Ghana zelf komt. Specialisten van het bedrijf kunnen bij eventuele problemen zelf reparaties uitvoeren. Dat vergroot de toekomstbestendigheid enorm. 

Kijk dit filmpje voor beelden van het röntgenapparaat.

Een langgekoesterde wens is uitgekomen met de opening van een nieuwe kinderafdeling in ons zusterziekenhuis St Mary’s in Ghana. Al jaren geleden begonnen de eerste gesprekken. Het is een mooie upgrade voor het ziekenhuis en de kinderen die er gaan komen. Bekijk hier het videoverslag van de opening > . 

Door de Covid-situatie was het helaas niet mogelijk om bij de opening te zijn. Eind 2022 kon gelukkig wel weer een afvaardiging van het ziekenhuis die kant op gaan. Zij zagen met eigen ogen hoe prachtig de nieuwe kinderafdeling is geworden. Het is ruim en kleurrijk opgezet. Groot voordeel is dat ook ouders voldoende ruimte hebben om bij de kinderen te overnachten.

Een Ghanese kinderarts heeft aangegeven te willen komen werken bij St Mary's. Een mooie stap voorwaarts in de ontwikkeling van het ziekenhuis.  

In 1994 begonnen we vooral met het verbeteren van de secundaire arbeidsvoorzieningen voor het ziekenhuispersoneel. Dit vanuit de filosofie dat er minder verloop zou zijn als de woon- en werkomstandigheden geoptimaliseerd zouden worden. Er werden dokterwoningen en personeelswoningen gebouwd. Daarnaast werkten we mee aan een schoolvoorziening op het terrein van het ziekenhuis. Dat werkte: er is weinig verloop in personeel wat bijdraagt tot een goede sfeer en vertrouwde zorg in het St Mary’s Hospital.

Via een spaarsysteem van medewerkers van het St Jansdal kwam er een noodfonds waaruit de behandelingen voor niet-betalende patiënten werd betaald. Zo kon in elk geval voorkomen worden dat het ziekenhuis verlies leed door niet vergoede kosten.

Rond 2008 kon deze vorm van ondersteuning gestopt worden, omdat er in Ghana een betaalbare ziektekostenverzekering werd aangeboden door de overheid. Hierdoor werd het mogelijk voor het ziekenhuis om de eigen exploitatie rendabel te maken. Het ziekenhuis kan hiedoor ook zelf (kleine) verbeterprojecten financieren.

Het ziekenhuis is schoner en professioneler geworden. Er is een muur gebouwd om het ziekenhuis om kippen en geiten te weren van het terrein. Daarnaast heeft het St Jansdal geholpen met het opstarten van een wasserij zodat patiënten onder schone lakens kunnen slapen.

Gespecialiseerd verpleegkundige Kofi Francis Amponsah, AIDS-consulent in het St Mary’s, bedacht een project met kippen. Uit de verkoop van kippen en eieren kunnen een tiental AIDS-wezen, die ondergebracht zijn bij pleeggezinnen, financieel ondersteund worden. Het St Jansdal steunt dit project. Er zijn nu al meer dan 60 wezen die kunnen worden ondersteund.

In eigen beheer is er een mortuarium gebouwd. Naast de gebruikelijke werkzaamheden kan het mortuarium gebruikt worden voor het bewaren van overledenen die elders zijn overleden. In Ghana is de uitvaart een zeer belangrijk moment. Mensen betalen graag als lichamen een tijdje in een mortuarium bewaard kunnen blijven. Het St Jansdal hielp met de aanschaf van de benodigde koelinstallatie. Ook op deze manier verwerft het ziekenhuis inkomsten en wordt het in toenemende mate zelfstandig.

Het vinden van een dokter is in Afrika overal een probleem. Afgestudeerde artsen werken het liefst in het buitenland of in een stad. In de stad hebben ze naast hun ziekenhuispraktijk ook een privékliniek die extra inkomsten oplevert.

Om een arts voor het ziekenhuis te vinden, hebben de artsen naast hun salaris een bonus ontvangen. Er zijn twee artsen die hard werken in de patientenzorg en hebben meegewerkt aan de ontwikkeling van het ziekenhuis. Inmiddels kan het ziekenhuis op eigen kracht artsen vinden. Momenteel werker er drie tot vier artsen in het St Mary's Hospital. Het ziekenhuis is ook in staat de artsen een eigen woning aan te bieden.

Het St Mary’s ondersteunt 24 buitenkliniekjes. Dit zijn kleine gezondheidsposten waar af en toe spreekuren worden gehouden. De artsen van het St Mary's Hospital ondersteunen deze buitenklinieken op het medische vlak.

Ter vergelijking: Het ziekenhuis St Jansdal bedient, net als het St Mary’s, ongeveer 150.000 mensen. Er werken ruim 120 medisch specialisten. In tegenstelling tot Ghana is er bovendien een goed toegankelijk huisartsennet beschikbaar.

In Ghana is de familie zeer betrokken bij het verzorgingsproces in het ziekenhuis. De familie woont vaak uren lopen bij het ziekenhuis vandaan. Om familie een onderdak te kunnen bieden tijdens de opname van een naaste is er een familiehuis gebouwd. Hier kan familie voor een gering bedrag overnachten, koken en de was doen. Zo is er een einde gekomen aan mensen die doelloos over het terrein zwerven en ’s nachts in de open lucht op een veranda moesten overnachten. Hierdoor is ook de algemene hygiëne in het ziekenhuis verbeterd.

In de oogkliniek werkt een oogarts, een gespecialiseerd verpleegkundige en een optometrist. De oogzorg komt op een steeds hoger niveau te staan. Er is een bescheiden brillenwerkplaats, waar mensen voor weinig geld een bril kunnen kopen.

Speciale oogteams van grotere ziekenhuizen elders komen met regelmaat langs in St Mary's om oogoperaties te doen. Ze opereren dan in een week tijd een paar honderd mensen. Voorheen kwamen ook artsen uit Nederland om te opereren, maar dat is niet meer toegestaan door de overheid. De mensen moeten het zelf gaan doen. Een goed streven in zelfredzaamheid. 

Gelukkig is een goede gezondheidszorg één van de prioriteiten van de Ghanese overheid. Er is dus veel noodzakelijk materiaal ‘gewoon’ te koop in Ghana. Soms heeft een ziekenhuis echter apparatuur of meubilair nodig, dat niet of nauwelijks in Ghana te krijgen is en waarvan we in Nederland een overvloed hebben.

In de afgelopen jaren kon in een aantal containertransporten veel naar het St Mary’s worden gestuurd. Sponsors van materialen, sponsors voor transportkosten en vrijwilligers voor het verzendklaar maken van de containers maakten het mogelijk. Het spreekt vanzelf, dat al dit werk veel geld kost. Naast een jaarlijkse bijdrage, zowel in geld als in natura, van het ziekenhuis St Jansdal, zijn er donoren, die deze projecten mogelijk maken.

Soms ontvangen we grote bedragen, maar er zijn ook de trouwe ‘kleine’ bijdragers. Deze bijdragen kunnen, dankzij de unieke positionering van Stichting Vrienden van St Mary’s en Ghanacommissie, in hun geheel worden ingezet voor het beoogde doel.