Door het oog van de naald

 De heer Schaller zit met zijn vrouw op de camping in Zeewolde als enorme buikpijn hem overvalt. “In eerste instantie dacht ik aan verstopping”, vertelt hij. “Maar de pijn bleef toenemen. Onze buurvrouwen pakten de auto en reden ons in vliegende vaart naar de huisartsenpost bij St Jansdal.”

Van het ritje in de auto herinnert hij zich nog flarden maar de rest is een blinde vlek. “Pas na de operatie heb ik weer herinneringen. Mijn vrouw stond zeer geschrokken aan bed. Ik bleek door het oog van de naald gekropen te zijn, had een slagaderlijke bloeding in de buik. Een spoedoperatie was nodig.”

De eerste twee dagen ligt hij op de Intensive Care en daarna op de gewone verpleegafdeling. “De verzorging is hier echt pico bello, een dikke pluim voor alle medewerkers”, lacht hij. “Ik hoef maar iets aan te geven en ze staan al voor me klaar. De sfeer is veel gemoedelijker dan in de stad, ook onderling. Ze hebben wat voor elkaar over, dat merk je gewoon.”

“Pas na de operatie kregen we de ernst van de situatie door”, zegt mevrouw Schaller. “Hij had zo’n drie tot vier liter bloed verloren en was helemaal onderkoeld. Het lijntje tussen leven en dood is heel dun, gelukkig heeft hij het gered. De zorg is fantastisch, echt een dikke tien. We kregen goede uitleg en zijn perfect op de hoogte gehouden. We voelden ons geen nummer maar een mens. En dat maakt het verschil.”