Afdeling infectiepreventie
Gerjanne Tjeerdsma (36) van de afdeling infectiepreventie had niet verwacht dat ons land in zo’n grote crisis terecht kon komen. “Ik deed vroeger wetenschappelijk onderzoek naar vogelgriep. Van daaruit wist ik dat we ooit een pandemie zouden krijgen, maar dat het zo’n grote impact zou hebben? In december kwamen de eerste geluiden uit China; kort daarna trokken we de calamiteitenprotocollen uit de kast. In februari was het kwartje wel gevallen dat we hier veel last van konden krijgen.”
Eerste patiënt
Op 9 maart testte de eerste coronapatiënt positief in ons ziekenhuis. “Deze man had een week onbeschermd op de afdeling gelegen”, legt Gerjanne uit. “Hij was niet afkomstig uit een risicogebied en hoefde dus ook niet getest te worden. Zo ging dat op dat moment. Ook bestond de anderhalve meter afstand toen nog niet. Achteraf bleek hij een bron van besmetting te zijn. Veel medewerkers en patiënten op de desbetreffende afdeling kregen ook corona.”
Telefoon roodgloeiend
Het was een heftige start van de eerste golf. De afdeling infectiepreventie moet alle zeilen bijzetten om de situatie zo veilig mogelijk te houden. “We gingen volle bak”, knikt Gerjanne. “Bijna dagelijks moesten we protocollen aanpassen. De telefoon stond roodgloeiend en we werkten zeven dagen per week het klokje rond. Zeker in het begin wisten we nog weinig van het virus, we waren echt zoekende. Daardoor moesten we vaak zelf het wiel uitvinden.”
Snelheid
De crisis slaat hard toe op de Veluwe met veel opgenomen patiënten. “Op een gegeven moment was de toeloop zo groot, dat we per direct een cohortafdeling moesten optuigen”, vertelt Gerjanne. “We hadden gewoon geen plek meer. Ik zal nooit vergeten hoe al die bedden gehaast over de gangen gingen. De protocollen hiervoor moesten we nog schrijven. Soms misten we hierbij dingen, moesten we achteraf nog bijschaven. Dat is dan weer het nadeel van snelheid.”
Grote tekorten
Gerjanne lag ’s nachts wakker van de grote tekorten in het ziekenhuis. “We wisten op een gegeven moment niet of we wel voldoende materialen zouden hebben. Aan alles was een tekort: mondneusmaskers, isolatiejassen en handalcohol. Normaliter krijgen we mondkapjes met een certificaat. Nu kwamen er vage merken binnen en moesten zelf beoordelen of het veilig was. We knipten ze in stukjes en gooiden er water overheen. Dat is natuurlijk helemaal niet onze functie, maar er was geen andere mogelijkheid. Het alternatief was namelijk niks.”
Risico’s
Met sommige beslissingen had ze het moeilijk. “We besloten bezoek niet meer toe te staan”, zegt ze. “Achteraf denk ik dat we met de info die we toen hadden de juiste keuze hebben gemaakt. We wilden alle risico’s beperken en konden de mensen niet beschermen. We wilden ook zo weinig mogelijk mensen over de vloer. Maar in de praktijk was het moeilijk, hoorden we wat de impact was op de mensen. Maar ik weet niet hoe we het anders hadden kunnen doen.”
Mentaal zwaar
De tweede golf verloopt beduidend rustiger voor de afdeling infectiepreventie. “We hadden alle protocollen klaarliggen”, beaamt Gerjanne. “Maar toch voelt het mentaal zwaarder. We hebben met veel achterstallig werk te maken. Daarnaast liepen we de eerste golf op adrenaline, maar die is nu wel op. Het voelt meer als sleur, waar je iedere dag mee bezig bent. Ik vind het ook leuk als er andere zaken tussendoor komen.”
Met regelmaat voeren Gerjanne en haar collega’s gesprekken met het bedrijfsopvangteam. “We hebben nu zo’n tien gesprekken gehad en die mentale ondersteuning is belangrijk. In het begin noemden we het ons huiluurtje. We dragen grote verantwoordelijkheid en nemen soms moeilijke beslissingen, waardoor we onder vuur komen te liggen. Dat is niet makkelijk. Daarnaast maken we structureel heel veel extra uren. Die combinatie maakt het ingewikkeld en heeft veel impact.”
Gerjanne ervaart gelukkig grote steun van haar collega’s in het infectiepreventieteam: “We helpen elkaar door deze periode heen. In korte tijd is zoveel gebeurd, bijna niet te bevatten. Maar met dit geweldige en hechte team staan we sterk, daar ben ik echt ongelooflijk trots op.”
Wat doet infectiepreventie?
De afdeling infectiepreventie richt zich op het voorkomen en controleren van infecties in het ziekenhuis, zowel bij patiënten als bij medewerkers. Dat gebeurt door preventie, opsporing en de bestrijding van ziekenhuisinfecties. Ook geven de deskundigen infectiepreventie alle afdelingen en specialismen gevraagd en ongevraagd advies over hygiëne en infectiepreventie.
.jpg?height=233&width=350)
.jpg?height=233&width=350)