Lelystad staat aan de wieg van de Spoedpoli
De Spoedpoli in het ziekenhuis van Lelystad bevindt zich naast de Huisartsenpost. Deze afdeling richt zich op laag complexe spoedzorg, zoals kleinere wonden en fracturen. Bestuursvoorzitter Relinde Weil liep een ochtend mee om de sfeer te peilen.
Van tevoren is het niet te voorspellen hoe een dag op de Spoedpoli verloopt. Patiënten komen normaal gesproken via de huisarts, specialist of ambulance binnen. Daarnaast zijn er aanlopers die zonder overleg naar de Spoedpoli komen. Telefonisch beoordeelt de dokter al of iemand aan het goede adres is op de Spoedpoli. De poli is niet bedoeld voor complexe spoedzorg. Er is namelijk geen Intensive Care en ook is niet altijd een traumatoloog in het ziekenhuisaanwezig. Soms kan iemand dus beter naar de spoedeisende hulp in Harderwijk of naar een van de andere omliggende ziekenhuizen toe.
Mooie gelegenheid
Het is rustig als Relinde meeloopt. “Dit was een mooie gelegenheid om iedereen die er werkt uitgebreid te spreken”, zegt ze. “Over wat allemaal goed gaat, maar ook om ideeën te horen over wat beter zou kunnen. We zijn een van de eerste ziekenhuizen die werken met een Spoedpoli. We moeten veel zelf uitvinden en ontdekken. Er wordt druk geëvalueerd en gepuzzeld, binnen het St Jansdal maar ook met de ketenpartners. Wat zou het mooi zijn als we over vijf jaar kunnen zeggen dat St Jansdal in Lelystad aan de wieg heeft gestaan van een Spoedpoli die op veel meer plekken in het land kan worden toegepast.”
Team
Een team van SEH-verpleegkundigen, spoedpoli verpleegkundigen, artsen en medisch assistentes is dagelijks actief. Zij verwelkomen een 72-jarige dame. Uit een röntgenfoto blijkt dat ze een lelijke breuk heeft aan haar middenvoetsbeentje. Ze baalt van de situatie, is boos op de voet. Ze voelt zich altijd kerngezond, komt nooit bij een dokter. En nu kan ze niet meer wandelen en geen boodschappen doen. ‘Gooi er maar gewoon gips omheen, dokter, dan kan ik weer naar huis!’
Dit soort noodgevallen komt natuurlijk nooit goed uit. Na overleg met de chirurg besluit de dokter dat mevrouw ‘alleen’ maar gips hoeft. Over een weekje kan ze weer terugkomen op de gipskamer waar de chirurg het nogmaals beoordeelt. Een tweede patiënt dient zich aan, ook een oudere dame. Ze is van haar fiets gevallen. De ambulance bracht haar naar de Spoedpoli om een foto te laten maken van de heup; deze is namelijk flink pijnlijk. Röntgenfoto’s laten al snel zien dat er een breuk in zit. Ze is uiteindelijk overgeplaatst naar Harderwijk voor een operatie en een opname.
De arts-assistent vond het leuk dat Relinde er een ochtend was. Ze stond ervoor open om over de gang van zaken op de Spoedpoli te praten, ook over de dingen die niet zo goed gaan. Er waren weinig patiënten, anders was er nog veel meer te zien geweest. Maar spoed laat zich niet plannen. Relinde is blij dat ze heeft meegelopen: “Ik vond het wel een heel leuke mix van medewerkers zo. Twee jonge basisartsen, samen met een bonte verzameling van oudgedienden van de oude MC Groep en vanuit St Jansdal Harderwijk. Een goede club bij elkaar.”